Filmy na podstawie noweli, śmierć

W zagubionym w puszczy domu wiedzie samotne życie Bolesław. Śmierć żony całkowicie odmieniła jego egzystencje. Jedynie obecność córeczki Oli i gosposi Maliny sprawi, że nie został kompletnym odludkiem. Przyjechał prosto z Davos. Jest ciężko chory na gruźlicę. Wie, że niebawem umrze. Pragnie jednak do końca cieszyć się pełnią życia. Jego rozpaczliwa fascynacja urodą świata i sztucznie hałaśliwy sposób bycia coraz bardziej drażnią, ale i budzą z duchowego odrętwienia Bolesława.

Rolnik spowiada się z zabójstwa własnej żony. Jednak jej śmierć to dopiero początek makabrycznych zdarzeń w jego domu.

Prakan każdego dnia stara się ratować życie innych ludzi. Będąc lekarzem renomowanego szpitala ciągle konkuruje ze swoim kuzynem o pozycję ordynatora. Posiada też niezwykły dar widzenia ponurego żniwiarza, który pomaga duszom odejść ze świata żywych. Młody lekarz walczy o każdego pacjenta, po którego Tua Phee przybywa. Wkrótce mężczyźni znajdują równowagę w swoich celach, która zbliża ich do siebie. Odkrywają też tajemnicę swojej nadprzyrodzonej więzi.

Co, jeśli w naszym świecie żyją stworzenia, których istnienia nie może wyjaśnić nauka? A jeśli istnieje specjalna grupa dbająca o harmonię między ludźmi a nieznanymi nam istotami? Zhao Yun Lan i Shen Wei mają za zadanie utrzymywać pokój między bóstwami, demonami i ludźmi. Ich współpraca nie jest przypadkowa, przyjaźń mężczyzn przekracza granice czasu, dotykając zarówno ich przeszłe, jak i obecne wcielenia.

Pewnego dnia u autora pojawia się tajemniczy duch z zaświatów. Tam zaczyna swoją opowieść o pewnej kamienicy i spotkaniu „mistrza tańca”. Ów mistrz zabija wzrokiem ludzi niegodziwych: hulaszczego wieszcza, sprzedajną kobietę, niewierną żonę, a ludzi dobrych przywraca do zdrowia…

Do pisarza przychodzi duch szlachcica Pogorzelskiego i opowiada swoją historię. Kiedyś objął zamek w Samsonowie, by go odnowić, ale nie chciał do tego dopuścić duch poprzedniego właściciela Zatorskiego. Nie pomagają nawet egzorcyzmy, duch pojawia się nawet na łożu śmierci, dręcząc bohatera, powtarzając słowa: „Ja gorę…”